Leki stosowane w leczeniu zapalenia gruczołu krokowego i BPH

Zdecydowanie dwie najczęstsze choroby prostaty to zapalenie gruczołu krokowego i łagodny rozrost (BPH). Zapalenie gruczołu krokowego może być powikłane przez BPH lub towarzyszyć mu okresowe zaostrzenia. Farmakoterapia jest ważnym elementem ogólnego leczenia chorób prostaty. Ponadto leczenie często kończy się porażką z powodu niewłaściwej terapii, pominiętych leków, a gdy stan jest złagodzony, ignorowania choroby.

mężczyzna ma gruczolaka prostaty

Tym samym 20-30% pacjentów nie jest zadowolonych z leczenia, nie odczuwa zmniejszenia objawów zaburzeń układu moczowego i poprawy jakości życia. Najprawdopodobniej wynika to z nieprawidłowej oceny funkcji dolnych dróg moczowych u mężczyzn z BPH i w związku z tym z wyboru nieodpowiedniego leczenia.

Jak wiesz, zapalenie gruczołu krokowego jest ostre i przewlekłe (CP), bakteryjne i bezbakteryjne.

Zapalenie gruczołu krokowego w%

  • ostre bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego - 5-10%;
  • przewlekłe bakteryjne zapalenie gruczołu krokowego - 6-10%;
  • przewlekłe bezbakteryjne zapalenie gruczołu krokowego - 80–90%, w tym prostatodynia - 20–30%.

Najczęstszym jest przewlekłe bezbakteryjne zapalenie gruczołu krokowego, które należy kontrolować i w odpowiednim czasie zapobiegać zaostrzeniom z BPH lub bez BPH.

Główne leki stosowane w leczeniu BPH i przewlekłego zapalenia gruczołu krokowego:

  • inhibitory 5a-reduktazy (finasteryd, dutasteryd);
  • a-blokery (doksazosyna, tamsulosyna);
  • fitoterapia (wyciąg z palmy sabałowej);
  • antybiotyki;
  • kompleksy aminokwasowe;
  • ekstrakty z narządów zwierzęcych (ekstrakt z prostaty);
  • leki entomoterapeutyczne (produkty pochodzące od owadów).

Jednocześnie w 13-30% efekt stosowania a-blokerów nie występuje w ciągu 3 miesięcy leczenia – nie jest wskazana dalsza terapia lekami z tej grupy.

Przepisując finasteryd, lekarz musi być przygotowany na to, że najbardziej znaczące skutki uboczne leku: impotencja, zmniejszenie libido, zmniejszenie objętości ejakulatu mogą prowadzić do samodzielnego odstawienia leku przez pacjenta.

Leczenie BPH i zapalenia gruczołu krokowego jest ważnym, nie do końca rozwiązanym problemem urologicznym.

Częste zaostrzenia PZT przy braku wskazań do operacji gruczołu krokowego zmuszają lekarza do stosowania dodatkowych metod leczenia farmakologicznego. Często obecność współistniejącego MPD pogarsza przebieg BPH, ponieważstan zapalny w 80% przypadków występuje w gruczole krokowym z łagodnym przerostem.

Współczesna medycyna daje nam nowe możliwości leczenia MPD i BPH oraz zapobiegania zaostrzeniom.